Voorbereidingen op de herfst.

Dit jaar staat de herfst omcirkeld in mijn agenda, en dan met name oktober en november. Ik heb zelden zo uitgekeken naar een seizoen als dit jaar. 

De herfst heeft voor mij iets magisch. Vroeger als kind in de herfstvakantie vond ik niets leuker dan een hut bouwen van herfstbladeren. Lekker ravotten in de bladeren, genieten van het buiten zijn, geweldig was dat. 30 Jaar later is er niet zo veel veranderd, tenminste, ik bouw geen hutten meer van bladeren, en ik loop ook niet als een gek te rennen door de bladeren heen. Maar het genieten van het buiten zijn is er nog steeds. De wereld om je heen is aan het veranderen en laat zijn mooiste kleuren zien. 

Mensen die mij kennen weten dat ik er van kan genieten om buiten te zijn. Tegenwoordig doe ik dat met mijn fotocamera, statief, rugzak en alles wat ik nodig heb om te fotograferen. 

Dit jaar hebben we een relatief lange warme periode gehad, tot eind september, begin oktober. Hierdoor wordt de herfst iets verder naar achteren verschoven. Risico bestaat dat de periode met de mooiste kleuren korter gaat duren dan andere jaren. Reden genoeg om nu alvast het bos in te gaan om te zien hoe alles erbij staat. Gistermorgen was een ochtend met mooie omstandigheden. Dit was al een paar dagen te zien in de weerkaarten. Op zaterdag regen, in de nacht opklaringen en rond zonsopkomst op zondag bijna geen wind met lage temperaturen.  Een ideale combinatie voor grondmist en mooi licht. 

Zaterdagavond dus besloten om rond de zonsopkomst in de buurt van Speulder te zijn. Waarom juist hier? Voor mij is dat een ritje van 45 minuten waarbij ik alles kan vinden wat ik graag wil. Het Speuldersbos met zijn dansende bomen en de Speulderse heide. Een waanzinnig mooi gebied. 

Het bos en de heide liggen op 5 minuten van elkaar, dus ideaal om de zonsopkomst op de heide mee te pakken, en daarna met de auto naar het bos toe te rijden. Voor fotografie in het bos wil je dat de zon al wat hoger staat, zodat de open plekken in het bos mooi uitgelicht worden. Wat dat betreft ga je dan echt spelen met licht. De rit die we zondagochtend maakten was een oriënterende rit. Ik wilde met eigen ogen zien hoe de stand van zaken was met betrekking tot de herfstkleuren.

Het heeft me verbaasd hoe groen alles nog is. Natuurlijk zie je wel hier en daar de aanzet tot de herfstkleuren, maar het is overwegend groen. Wat me wel verbaasd heeft was het ongelooflijk mooie licht in de bossen. Op de heide was het al waanzinnig mooi, al was de nevel snel weggetrokken door de opkomende zon, in het bos was het magisch. Door het vele vocht in de lucht, en de druppels op de bladeren was er in het bos een gouden gloed. Vooral op de open plekken was er een waar spel aan de gang tussen zonnestralen en de bomen. Ik ben al met al maar 400 meter het bos ingelopen om te gaan fotograferen en kwam in die korte afstand eigenlijk alles tegen waar ik naar op zoek was. 

Het was een ochtend om niet te vergeten, maar.......laat de echte herfst maar komen met zijn mooie kleuren!